Biografija

Novosađanin Stevan Rakić je danas vodeći graditelj gudačkih instrumenata u Srbiji. Po vokaciji i obrazovanju muzičar, Stevan Rakić je završio studije violončela. Tokom školovanja ostvario je zapažene izvođačke uspehe i osvajao značajne muzičke nagrade kao solista i član kamernih ansambala.

Docnije se bavio muzičkom pedagogijom. Sredinom osamdesetih godina, počinje da se bavi problemima izrade muzičkih instrumenata, proučavajući literaturu i razmišljajući o umeću starih majstora i njihovim tajnama u izradi vrhunskih instrumenata.

Posle toga se potpuno posvetio graditeljstvu. Usavršavao se u radionici Bate Salaćanina u Zemunu, specijalizovanog za izradu žičanih tržačkih instrumenata, potom je položio majstorski ispit, te je od 1990. godine ustanovio sopstvenu radionicu INSTRUMENTI STEVANA RAKIĆA, koja je smeštena u Poštanskoj br. 5, u centru Novog Sada, u ulici gde su se i ranije, tradicionalno nalazile slične radnje.

Stevan Rakić specijalizovao se za izradu gudačkih instrumenata. Ovi instrumenti odlikuju se veoma dobrim zvukom i kvalitetom izrade, pa su dobili značajna priznanja na raznim međunarodnim takmičenjima.

Godine 1997. na velikom internacionalnom takmičenju graditeljstva u Mitenvaldu u Nemačkoj, Rakićeva viola u oštroj konkurenciji instrumenata iz celog sveta visoko je ocenjena i uvrštena među 40 najbolje plasiranih viola u finalnoj konkurenciji. Na gitarističkom takmičenju u Motoli u Italiji, žiri na čelu sa vrhunskim engleskim virtuozom Dejvidom Raselom dodelio je Rakićevoj gitari specijalnu Diplomu.

Na takmičenju graditelja gudačkih instrumenata, održanom u Cremoni - Italija, 2009. godine, violina Stevana Rakića zauzela je ukupno 24. mesto od 198 rangiranih instrumenata, a tonski je zauzela 19. mesto.

O svom radu na izradi instrumenata Stevan Rakić kaže: "Veoma je korisno bilo moje izvođačko znanje kao i znanje stečeno tokom studija. Prilikom izrade svakog instrumenta nauči se nešto novo. Dobro su poznati postupci gradnje, mere i proporcije najsavršenijih instrumenata. Zna se da materijal, smreka i javor, mora biti vrhunskog kvaliteta, ali ipak, sve je u rukama graditelja. Možda je prava tajna uspešnog graditeljstva, umeće gradnje instrumenata koji imaju lep, nosiv i bogat ton i individualnu, prepoznatljivu boju, što se može dobiti tananim variranjem unutar precizno određenih proporcija delova instrumenta. Uglavnom, najbolji instrumenti današnjih graditelja po tonskim karakteristikama, u potpunosti se mogu meriti sa najboljim instrumentima starih majstora."